Waarom is mijn kind zo boos?
Een boos kind voelt waarschijnlijk een soort nood. De truc is om uit te zoeken wat de aanleiding is. Het kan zo simpel zijn als je kind moe en hongerig, of het kan meer betrokken zijn. Enkele veel voorkomende redenen waarom je kind boos kan zijn:
- Frustratie is een veel voorkomende trigger. Het kan zijn dat uw kind gewoon iets wil doen wat het niet kan, of iets niet wil doen dat u wilt dat het doet.
- Angst kan zich manifesteren als woede en agressie. Als uw kind angstig is en niet wordt ondersteund in het uiten van zijn angsten, kan hij het moeilijk hebben om ermee om te gaan als hij van streek is.
- Medische problemen die tot boosheid kunnen leiden, zijn ADHD, autisme en sensorische informatieverwerkingsstoornissen.
Hoewel alle kinderen wel eens boos zijn, zijn er enkele tekenen dat een kind's boosheid buitensporig is. Praat met uw kind's arts als hun gedrag:
- Ongebruikelijk agressief gedurende langer dan een paar weken
- Gevaarlijk voor zichzelf of anderen
- Veroorzaakt ernstige problemen op school
- Aantasting van hun vermogen om met andere kinderen om te gaan
- Thuis conflicten veroorzaken en het gezinsleven verstoren
Praat ook met de arts als uw kind fysiek agressief is tegen andere kinderen, u of andere volwassenen.
Waarom zijn kinderen agressief?
Agressie is een normaal onderdeel van de ontwikkeling van een kind. Veel kinderen grijpen speelgoed van klasgenoten, slaan, schoppen of schreeuwen soms.
Een jonger kind leert nog allerlei nieuwe vaardigheden, van het gebruik van een schaar tot het spreken in complexe zinnen. Hun hersenen ontwikkelen belangrijke vaardigheden om emoties te reguleren, zoals impulscontrole. Kinderen kunnen gemakkelijk gefrustreerd raken door alles wat ze proberen te bereiken en uiteindelijk hun tanden laten zien.
Als uw kind voor het eerst naar een kinderdagverblijf of peuterspeelzaal gaat, moet het ook wennen aan het feit dat het niet thuis is. Als ze nerveus zijn, kunnen ze reageren door het volgende kind dat hen irriteert een duw te geven.
Andere keren is uw kind gewoon moe en hongerig. Ze weten niet goed hoe ze het moeten aanpakken, dus reageren ze met bijten, slaan of een driftbui.
Zelfs een ouder, schoolgaand kind kan moeite blijven houden met het beheersen van zijn humeur. Een leerprobleem kan het voor hen moeilijk maken om te luisteren, zich te concentreren of te lezen - wat hun prestaties op school belemmert en hen frustraties bezorgt. Of misschien brengt een recente verandering (zoals een scheiding of een ziekte in de familie) meer pijn en woede teweeg dan ze aankunnen.
Wat ook de oorzaak is van de agressie van uw kind, het is waarschijnlijk dat het uiteindelijk meer zelfbeheersing ontwikkelt. Ze zullen leren woorden te gebruiken in plaats van vuisten en voeten om hun problemen op te lossen. De sleutel is hun opkomende vaardigheden te ondersteunen met veel geduld en mogelijkheden om te oefenen.
Toch zullen niet alle kinderen zonder extra hulp over hun agressie heen groeien. Praat met uw kind's arts als uw inspanningen geen effect lijken te hebben.
Wat moet u doen als uw kind u of anderen slaat?
Stel eerst duidelijke regels dat slaan onaanvaardbaar gedrag is. Als uw kind een ander kind slaat, haal ze dan onmiddellijk uit elkaar en zorg voor het andere kind voordat u uw kind aanspreekt. Om uw kind empathie te leren, zegt u "I know you're angry, but don't hit. Slaan doet pijn." Volg de stappen in het volgende hoofdstuk om uw kind te helpen zijn agressie te beheersen.
Als uw kind u slaat, probeer dan zo kalm mogelijk te blijven. Zeg dat andere mensen slaan niet goed is en bied een alternatief aan, zoals een kussen slaan of papier verscheuren. Herhaalde agressie tegen u of andere volwassenen is een teken om contact op te nemen met uw kind's arts.
Wat kan ik doen aan agressie bij mijn kind?
Geef het goede voorbeeld. Hoe boos u ook bent, probeer niet te schreeuwen of uw kind te vertellen dat het slecht is. In plaats van uw kind ertoe aan te zetten zijn gedrag te veranderen, leert u hem daarmee alleen maar dat verbale en fysieke agressie de aangewezen weg zijn als hij boos is. Geef in plaats daarvan het goede voorbeeld door uw humeur onder controle te houden en uw kind zo nodig rustig uit de actie te halen.
Reageer snel. Probeer onmiddellijk te reageren als je ziet dat je kind agressief wordt. Het is verleidelijk om te wachten tot ze hun broer voor de derde keer slaan voordat je zegt: "Zo is het genoeg!" (vooral als je ze het afgelopen uur al voor talloze andere overtredingen hebt berispt). Toch is het het beste hen onmiddellijk te laten weten wanneer zij iets verkeerds hebben gedaan.
Haal ze uit de situatie om ze te helpen kalmeren. Je kunt zeggen "Ik zie dat je'het moeilijk hebt om je lichaam onder controle te houden."
Blijf bij je plan. Reageer zoveel mogelijk elke keer op dezelfde manier op agressieve handelingen. Hoe voorspelbaarder u bent, hoe sneller u een patroon opzet dat uw kind herkent en verwacht. Met herhaalde zachte begeleiding van u zullen zij uiteindelijk meer geschikte strategieën leren om hun boze gevoelens te uiten.
Zelfs als uw kind iets doet om u in het openbaar te vernederen, blijf bij uw plan. De meeste ouders begrijpen uw situatie - ze hebben het al eens meegemaakt.
Praat met uw schoolgaande kind. Laat uw kind afkoelen en bespreek dan rustig wat er is gebeurd. Het beste moment om dit te doen is nadat ze tot rust zijn gekomen, maar voordat ze alles vergeten - idealiter 30 minuten tot een uur later. Vraag of ze kunnen uitleggen wat de aanleiding was voor hun uitbarsting. ("Waarom denk je dat je zo boos werd op je vriend? ")
Leg uit dat het heel normaal is om soms boos te worden, maar dat het niet goed is om te duwen, te slaan, te schoppen of te bijten. Stel betere manieren voor om te laten zien hoe boos ze zijn: door tegen een bal te schoppen, met hun vuist op een kussen te slaan, een volwassene te zoeken om te bemiddelen, of gewoon hun gevoelens bij een vriendje te uiten: "Ik ben echt boos omdat je mijn boek hebt afgepakt."
Een andere manier om uw kind te helpen met zijn emoties om te gaan is "time-ins" (in tegenstelling tot time-outs). Wanneer uw kind ontploft, stop dan met wat u aan het doen bent en vraag hem of haar even bij u te gaan zitten en stil te zijn.
Als het mag, sla dan je arm om hen heen of houd hun hand vast. Bespreek dan, na een paar minuten van rust, kort wat er is gebeurd en hoe ze hun woede anders hadden kunnen aanpakken. Het idee is om hen te leren hun emoties te herkennen en te begrijpen en tegelijkertijd andere mogelijkheden te overwegen om ze te uiten.
Het is ook een goed moment om hen te leren weg te lopen van woedende situaties en mensen totdat ze een betere manier kunnen bedenken om te reageren dan met de vuisten te slaan. U kunt uw kind helpen met zijn woede om te gaan door samen boeken over dit onderwerp te lezen. Probeer eens Aliki's Feelings of When I Feel Angry van Cornelia Maude Spelman.
Beloon goed gedrag. In plaats van uw kind vooral aandacht te geven wanneer het negatieve gevoelens uit, probeert u het te betrappen op goed gedrag - wanneer het bijvoorbeeld vraagt om een beurt bij een spel in plaats van de tablet weg te pikken, of zijn schommel afstaat aan een ander kind dat wacht.
Vertel ze hoe trots je op ze bent. Laat hen zien dat zelfbeheersing en het oplossen van conflicten meer voldoening geeft - en betere resultaten oplevert - dan andere kinderen duwen of slaan.
Leer verantwoordelijkheid. Als uw kind's agressie iemand's eigendom beschadigt of een puinhoop maakt, moeten ze helpen het weer goed te maken. Ze kunnen bijvoorbeeld een stuk speelgoed weer in elkaar plakken of de crackers of blokken opruimen die ze in woede hebben gegooid. Zie deze actie niet als een straf, maar als het natuurlijke gevolg van hun gedrag - iets wat iedereen zou moeten doen.
Ga slim om met schermtijd. Onschuldig ogende tekenfilms en andere voor kinderen bedoelde media zijn doorspekt met geschreeuw, bedreigingen, geduw en slaan. Probeer dus toezicht te houden op de shows en digitale spelletjes die uw kind ziet door er tijdens de schermtijd bij te zijn - vooral als ze geneigd zijn tot agressie.
De American Academy of Pediatrics moedigt ouders aan om voor kinderen media van hoge kwaliteit en geschikt voor hun leeftijd te kiezen en de schermtijd te beperken. De organisatie spoort ouders ook aan om samen met hun kind te kijken en te praten over waar ze naar kijken.
Wanneer krijg je hulp bij woede en agressie in de kindertijd?
Sommige kinderen hebben meer moeite met agressie en woede dan andere. Raadpleeg uw kind's arts als het agressieve gedrag van uw kind uit de hand loopt. Samen kunt u proberen het probleem bij de wortel aan te pakken en beslissen of een kinderpsycholoog of psychiater nodig is.
Soms zit een niet vastgestelde leer- of gedragsstoornis zoals ADHD of autisme achter de frustratie en woede, of soms is het probleem gerelateerd aan familiale of emotionele moeilijkheden zoals trauma. Wat de bron ook is, een hulpverlener kan uw kind helpen de emoties die tot agressie leiden te verwerken, en leren ze in de toekomst onder controle te houden.
Meer informatie:
- De discipline-toolkit: succesvolle strategieën voor elke leeftijd
- Bijten: waarom het gebeurt en wat eraan te doen
