Je baby is uitgegroeid tot een peuter, dus hij zou nu beter moeten gaan slapen, toch? Helaas niet altijd: Peuterslapen kan net zo uitdagend zijn als peuterslapen.
Gelukkig kun je in dit stadium veel doen om gezonde slaapgewoonten aan te leren. Van het creëren van een rustgevende slaapomgeving tot het gebruik van een troostvoorwerp, hier zijn manieren om je peuter in slaap te krijgen.
Waarom je peuter niet wil slapen'en
Misschien was je baby een geweldige slaper en weigert hij nu dutjes en verzet hij zich tegen bedtijd, of misschien had hij altijd al moeite met slapen en heeft de peutertijd het alleen maar erger gemaakt. Wat de slaapgeschiedenis van uw kind ook is, de peuterjaren kunnen zelfs de best afgestemde slaaproutine in de war sturen.
Waarom willen peuters niet gaan slapen? Er zijn verschillende redenen:
- Hun groeiende onafhankelijkheid. Je peuter realiseert zich dat hij een andere persoon is dan jij - iemand die zijn eigen gedachten, ideeën en meningen over dingen heeft. Ze vragen zich misschien af waarom ze een dutje moeten doen alleen omdat jij dat zei, terwijl ze liever spelen.
- Hun non-stop nieuwsgierigheid. Voor een peuter is de wereld een plek vol nieuwe en interessante dingen om te ontdekken. Waarom zou je tijd verspillen met slapen als ze insecten kunnen achtervolgen, bloemen kunnen plukken, alle tissues uit de doos kunnen halen en op de muren kunnen kleuren? Hun hersenen vertellen ze de hele tijd dat ze moeten gaan, gaan, gaan - terwijl jij ze vertelt om te stoppen en te slapen.
- Verlatingsangst. De meeste jonge kinderen maken fasen van verlatingsangst door, maar dit kan bij verschillende kinderen op verschillende tijdstippen gebeuren. Het begint meestal rond de 8 tot 9 maanden en piekt rond de 12 tot 24 maanden, hoewel het kan duren tot uw kind 3 jaar oud is. En ook al ben je nog steeds ergens in huis, als je ze tijdens het dutje of voor het slapengaan in een kamer laat slapen, kan dit dezelfde angstgevoelens opwekken als wanneer je ze bij een babysitter achterlaat.
- Slaapregressie. Helaas houden slaapregressie niet op als je baby groeit. Ze kunnen grote schade aanrichten aan de routines van een eerder goede slaper, waardoor hij vaker 's nachts wakker wordt en dutjes doet. (Deze regressies kunnen op elk moment optreden, maar komen het meest voor rond 12 maanden en 18 maanden.)
- Veranderende slaapbehoeften. De gemiddelde peuter heeft ongeveer 11 tot 14 uur slaap per dag nodig, en het grootste deel van die slaap gebeurt 's nachts. Als je peuter echt lange dutjes doet – meer dan vier uur per dag slapen – voelt hij zich misschien niet slaperig voor het slapen gaan. Aan de andere kant, als je peuter 's nachts 12 of 13 uur slaapt, kan het moeilijk zijn om tot rust te komen voor een middagdutje. Probeer enkele kleine aanpassingen aan het slaapschema van uw kind aan te brengen zodat het overeenkomt met de aanbevelingen voor uren slaap voor hun specifieke leeftijd.
Wat te doen als je peuter niet wil slapen?
Het instellen van een kalmerende, consequente bedtijdroutine is een van de beste manieren om je kind te helpen bij de overgang naar de slaap. Uw ritueel kan het volgende omvatten: in bad gaan, een rustig spelletje spelen, uw peuter in zijn pyjama helpen, een of twee verhaaltjes voorlezen, een slaapliedje zingen en hem een nachtzoen en knuffels geven.
Je bedtijdroutine kan variëren van een paar minuten tot wel 40 minuten, als er een bad bij hoort. Het kan wat experimenteren kosten, maar probeer het zo kort te houden dat je elke stap elke avond kunt doen zonder de belangstelling van je peuter te verliezen.
Welke routine ook werkt voor uw gezin is prima, zolang u het maar elke avond in dezelfde volgorde en op hetzelfde tijdstip doet. Een vaste bedtijd instellen en je daaraan houden - zowel doordeweeks als in het weekend - is de sleutel tot goede slaapgewoonten.
Dit is een goed moment om te vermelden dat kinderen die als baby een slaaptraining kregen, er misschien aan herinnerd moeten worden hoe ze zichzelf kunnen kalmeren. Als u uw routine hebt veranderd sinds uw kleine een baby was - bijvoorbeeld als hun bedtijd later is, of u stopt met het geven van een fles of fopspeen 's nachts - kan uw peuter wat hulp nodig hebben om zich aan te passen aan dit nieuwe normaal.
Probeer niet naar hun kamer te stormen zodra ze om je roepen of beginnen te rommelen; geef ze de kans om hun problemen zelf op te lossen. En als u toch naar binnen gaat om te helpen, houd de kamer dan donker en stil, en uw interactie minimaal, zodat ze niet denken dat het tijd is om wakker te worden en te spelen.
Slaaptrainingsmethoden zoals gentle, cry it out, en Ferber kunnen je peuter helpen om weer zelfstandig goed te slapen.
Naast je peuter de kans geven zichzelf te kalmeren tijdens het dutten of 's nachts wakker worden, zijn er nog enkele andere dingen die je kunt doen om je peuter te helpen slapen:
- Laat ze slapen met hun geliefde. Je peuter kan gemakkelijker in slaap vallen als hij een zacht, knuffelig dekentje of knuffeldier in de buurt heeft om hem gezelschap te houden. Dit wordt een slaapsteun genoemd, en hoewel het een heel ander element in de slaaproutine kan introduceren (zoals elke ouder die ooit verwoed heeft gezocht naar een liefje voor het slapengaan je kan vertellen!), heeft het een voordeel als je kind een object heeft ze associëren zich met slaap en voelen zich erdoor getroost.
- Zet een nachtlampje in hun kamer. Veel peuters raken gedesoriënteerd en overstuur als ze 's nachts wakker worden in een donkere kamer en niets kunnen zien wat ze herkennen. Het nachtlampje kan uw kind geruststellen dat het zich in een vertrouwde omgeving bevindt en het helpen weer in slaap te vallen.
- Gebruik een witte ruismachine. Als je dat nog niet hebt gedaan, probeer dan te investeren in een witte ruismachine. Het spelen van omgevingsgeluiden, slaapliedjes, klassieke muziek en andere kinderfavorieten voor je peuter voor het slapengaan kan hen helpen om naar dromenland te drijven. Muziek en witte ruis zorgen voor kalmerende achtergrondgeluiden om uw kind te helpen in slaap te vallen.
- Geef ze een fopspeen of laat ze op hun duim zuigen. Deze gewoonte is meestal goed voor peuters om vol te houden - meestal veroorzaakt het zuigen op een fopspeen of duim geen orale of tandheelkundige problemen totdat de permanente tanden van uw kind beginnen door te komen, of tussen de leeftijd van 4 en 6 jaar.
- Probeer ze warme melk te geven. Als je peuter geen borstvoeding meer geeft, kan een warm glas melk of een snack voor het slapen gaan hem troosten en helpen in slaap te vallen. Doe dit aan het begin van de bedtijdroutine en zorg ervoor dat je ook de tanden van je peuter poetst als onderdeel van de bedtijdroutine. Laat ze echter geen tuitbeker meenemen naar bed, want dat kan leiden tot tandbederf.
- Zorg ervoor dat ze de juiste hoeveelheid moe zijn. Het is een delicaat evenwicht! Te veel slaap overdag zal het moeilijk maken voor je peuter om tot bedtijd te komen, maar als hij overdag niet genoeg dutjes doet, zal hij waarschijnlijk oververmoeid zijn tegen bedtijd - en dat zal het voor hem moeilijker maken om in slaap te vallen . Probeer hun dutje zo te timen dat ze minstens drie uur voor het slapengaan wakker zijn; dit is meestal lang genoeg om klaar te zijn om naar bed te gaan, maar niet zo lang dat ze niet kunnen ontspannen.
- Houd ze overdag actief. Je peuter heeft tonnen energie, dus het is belangrijk om hem overdag bezig te houden met activiteiten die hem moe maken. Ze vinden het geweldig om al die nieuwe vaardigheden die ze aan het ontwikkelen zijn, zoals lopen en praten, te oefenen, dus geef ze voldoende kansen.
Slaapmiddelen voor peuters
Als je peuter het nacht na nacht moeilijk heeft, kan het verleidelijk zijn om hem een medicijn aan te bieden om de slaap te bevorderen. Velen van ons vertrouwen op geneesmiddelen als Benadryl en Tylenol PM, maar ook op niet-farmaceutische supplementen als melatonine, kamille en magnesium om ons te helpen beter te slapen, dus waarom kunnen we deze opties niet aan onze kinderen aanbieden?
Niet alle medicijnen zijn veilig of effectief om aan peuters te geven, en deskundigen raden af om kinderen medicijnen te geven om hen te helpen slapen, omdat er niet veel onderzoek is gedaan naar de langetermijneffecten daarvan op kinderen.
Hoewel melatonine op zich geen geneesmiddel is, is de veiligheid ervan voor kinderen nog niet vastgesteld. De meeste deskundigen raden ook af om andere kruidengeneesmiddelen aan peuters te geven, omdat er nog geen veilige pediatrische doses zijn vastgesteld. Bovendien kan het lichaam van een kind's anders op geneesmiddelen en kruiden reageren dan dat van een volwassene.
Overleg altijd met uw kinderarts voordat u uw kind medicijnen of supplementen geeft om het te helpen slapen.
